-
1 кычкыраш
кычкыраш-ем1. кричать, крикнуть; раскричатьсяӦрткен кычкыраш кричать от испуга;
телефон трупкаш кычкыраш кричать в телефонную трубку;
тӱшкан кычкыраш раскричаться вместе.
– Иван Степанович Тойметовым шогалташ! – рӱжге кычкырат еҥ-влак. Н. Лекайн. – Назначить Ивана Степановича Тойметова! – дружно кричат люди.
Ӱдырамаш чон лекшаш гай кычкыра, покта, но имне пылышыжымат ок тарвате. А. Березин. Женщина кричит что есть мочи, погоняет лошадь, но она и ухом не ведёт.
2. будить, разбудитьМалыше еҥым кычкыраш будить спящего;
кок шагат гыч кычкыраш разбудить через два часа.
– Мый вара кычкырем, – манын, Галина Андреевна Мартыновым шупшале, товаҥше ӱпшым тӧрлатен, кухньыш кайыш. В. Иванов. – Я потом разбужу, – сказала Галина Андреевна, поцеловав Мартынова и погладив его растрёпанные волосы, пошла на кухню.
– Кычкырынем ыле, пеш тамле омо дене малет да ыжым тошт, – шоҥго кува мыйым шке эргыжла шыман шупшале. К. Березин. – Хотела разбудить, но не посмела, очень уж сладко спал, – старуха нежно поцеловала меня, как своего родного сына.
3. звать, позвать; приглашать, пригласитьЛудигым кычкыраш звать утят.
– Мый вара лач зарядкылан кычкырем – сӧрыш Юрий. В. Косоротов. – Я прзову как раз на зарядку, – обещал Юрий.
Составные глаголы:
-
2 кычкыраш
-ем1. кричать, крикнуть; раскричаться. Ӧрткен кычкыраш кричать от испуга; телефон трупкаш кычкыраш кричать в телефонную трубку; тӱшкан кычкыраш раскричаться вместе.□ – Иван Степанович Тойметовым шогалташ! – рӱжге кычкырат еҥ-влак. Н. Лекайн. – Назначить Ивана Степановича Тойметова! – дружно кричат люди. Ӱдырамаш чон лекшаш гай кычкыра, покта, но имне пылышыжымат ок тарвате. А. Березин. Женщина кричит что есть мочи, погоняет лошадь, но она и ухом не ведёт.2. будить, разбудить. Малыше еҥым кычкыраш будить спящего; кок шагат гыч кычкыраш разбудить через два часа.□ – Мый вара кычкырем, – манын, Галина Андреевна Мартыновым шупшале, товаҥше ӱпшым тӧрлатен, кухньыш кайыш. В. Иванов. – Я потом разбужу, – сказала Галииа Андреевна, поцеловав Мартынова и погладив его растрёпанные волосы, пошла на кухню. – Кычкырынем ыле, пеш тамле омо дене малет да ыжым тошт, – шоҥго кува мыйым шке эргыжла шыман шупшале. К. Березин. – Хотела разбудить, но не посмела, очень уж сладко спал, – старуха нежно поцеловала меня, как своего родного сына.3. звать, позвать; приглашать, пригласить. Лудигым кычкыраш звать утят.□ – Мый вара лач зарядкылан кычкырем – сӧрыш Юрий. В. Косоротов. – Я прзову как раз на зарядку, – обещал Юрий.// Кычкырен кошташ кричать, окрикивать; зазывать, приглашать. Изи сходкыш лувуй пӧрт еда кычкырен коштеш. Н Лекайн. На небольшую сходку десятник приглашает по домам. Кычкырен налаш звать, позвать, зазывать, приглашать. Ачаже, кугурак йӱкым луктын, ала-мыняр гана кычкыренат нале. Сергей ыш тол. Н. Лекайн. Отец своим зычным голосом звал его много раз. Сергей не пришёл.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > кычкыраш